Wednesday, July 18, 2012

Terrorist Attack in Bulgaria / Atak terrorystyczny w Bułgarii

http://forward.com/articles/159524/death-toll-rises-in-bulgaria-bombing-report/

An explosion on bus carrying Israeli tourists at the airport of the Black Sea city of Burgas killed up to seven people on Wednesday, Bulgarian media said.

Bulgaria’s Focus news agency quoting unofficial sources said three people were killed and Bulgarian national radio said many people were injured in the blast.

Burgas Mayor Dimitar Nikolov says explosives were placed in the trunk of the bus. The Bulgarian president, prime minister, and interior minister have rushed to the site of terror attack.Bulgarian police said they were investigating. They said they could not confirm how many casualities there were. At least 18 people were reportedly taken to nearby hospitals.

Police said they could not confirm the nationalities of the victims or the cause of the blast.

An Israeli witness told Army Radio he believed the attack was caused by a suicide bomber. Haaretz reported that an Israeli who witnessed the event said that one of the buses that carried Israelis across terminals in the airport blew up and went up in flames.

Bulgarian national radio said many people were injured in the blast. Burgas airport was closed after the incident and flights were redirected to the airport of Varna, police said.

Israeli officials had previously said that Bulgaria, a popular holiday destination for Israeli tourists, was vulnerable to attack by Islamist militants who could infiltrate via nearby Turkey.

The attack came on the 18th anniversary of the fatal bombing of a Jewish community center in Buenos Aires, Argentina, that killed 85 people and wounded hundreds.

A flight from Tel Aviv landed shortly before the explosion.

Rescue services from Israel were expected to fly immediately to Bulgaria to help with the rescue and recovery effort.

W bułgarskim mieście Burgas nad Morzem Czarnym doszło do zamachu na autobus przewożący izraelskich turystów. Według informacji przekazanych przez bułgarskie MSW zginęło troje Izraelczyków, a ponad 20 zostało rannych.

Do eksplozji autobusu lub kilku pojazdów z turystami doszło w śordę około godz. 18 czasu miejscowego. Turyści jechali wtedy na lotnisko. Bułgarska policja wszczęła już śledztwo w tej sprawie.

- Mogę jedynie potwierdzić, że na lotnisku doszło do wybuchu - powiedziała rzecznik ministerstwa spraw wewnętrznych Bułgarii Wenja Wulkowa. Bułgarskie radio podało, że w wyniku eksplozji mogło dojść nawet do uszkodzenia trzech autobusów z izraelskimi turystami.

Izrael ostrzegał Bułgarię o zagrożeniu atakami terrorystycznymi ze strony Hezbollahu - pisze "Jewish Chronicle". Burgas to ulubione miejsce wypoczynku turystów z Izraela - podają izraelskie media.

Lotnisko w Burgas zostało zamknięte. Samoloty kierowane są do Warny.

o wybraństwie Narodu Żydowskiego na Alef - Żyd! Koniecznie przeczytajcie!

http://mazlos.blogspot.com/2012/07/dalej-badzimy.html Bardzo polecam ten wpis, myślę, że dotyka wielu ważnych kwestii często powracajacej w debacie na temat Żydów i Polaków i nie tylko.

Na tym blogu mogłabym się nieco popastwić nad ludzką głupotą. Rzeczywiście czasem myślę, że ludzie naprawdę nam zazdroszczą - ci, którzy z takim uporem w każdej najbardziej niestosownej sytuacji; powtarzają my też cierpieliśmy, wszystkie narody są takie, wszycy jesteśmy tacy sami i tak dalej... Może boją się, że coś w byciu Żydem czyni kogoś lepszym, może istnieje w śród niektórych taka dziwna zazdrość. Może chodzi o nasze cierpienie, oto, że ono daje nam siłę i jakoś nas łączy. Sugeruję więc, traktujcie nas wszystkich Żdów dobrze, tak jak innych, zgodnie z zasadą, że nikt nie jest lepszy - to może nasz czar pryśnie i rzeczywiście uda nam się być jak wszyscy inni - czyli przestać być gorzej traktowanym, obmawianym, wyśmiewanym i pomawianym. Wczoraj miałam dwie smutne i trudne rozmowy z mieszkańcami Kazimierza, jedna Pani mówiła, że z tych Żydów to nic niema, a duga nieco młodsza skarżyła się, że ma dość dowcipów o Holokauście. Jeśli Wy niektórzy mieszkańcy Kazimierza i osoby tam pracujące - myśleliście, że nie wiemy co o nas myślicie i o nas mówicie - to może i nie wiedzieliśmy, ale już wiemy... Zastanówcie się czy to co myślicie powtarzacie, to z kogo się śmiejecie i jak - czy tak byście chcieli by o Was mówiono? Tak wycieczki bywają niemiłe, męczące, zostawiają po sobie bałagan - to prawda, jeśli jednak takie doświadczenia wybieracie by pamiętać i myśleć o wszystkich Żydach w takich kategoriach - to dokunujecie selekcji, wybóru skojarzeń i to już zaczyna być proces, który porowadzi do budowania uprzedzeń. Oto kraj słynący ponoć z tolerancji i gościnności - tylko dlaczego nie dotyczy to Żydów? (Tutaj zawsze trochę oczywiście przesadzam ;))

Shavey Israel - story of Krzysztof Sadowski

Shavei Israel profile: Krzysztof Sadowski – Proudly embracing long hidden Polish Jewish roots

Brian Blum
17/07/2012

Krzysztof (Christopher) Sadowski

Krzysztof Sadowski was not shocked when his grandmother revealed to her family, just three months before she died, that they were Jewish. Rather, “I was very proud,” he says, “because I know that I belong to a nation with more than 4,000 years of history with a very deep culture.”

Sadowski’s story is emblematic of the revitalization of Jewish life in Poland. As the generation that survived World War II and the Holocaust passes away, more and more are sharing their long-hidden roots with their descendents before they die.

In Sadowski’s case, his great-grandmother was converted to Catholicism, but “she never forgot who she really was,” he says. Although she faithfully transmitted the story of the family’s Jewish heritage to Sadowski’s grandmother, the latter kept it secret (“It was the age of Communism in Poland,” Sadowski explains, “and people were afraid to talk about the world before the war”). Ironically, Sadowski’s grandmother told her family the truth about their history during a Christmas dinner.

Sadowski is young – he is just now finishing high school. He lives with his parents in the small town of Opole, not far from the once-thriving Jewish spiritual center in Wroclaw, and a three-hour train ride from Krakow. Sadowski takes every opportunity he has to visit the big city, where he has become a regular in the Jewish scene there, eating meals at the Jewish Community Center, learning Shabbat songs and attending talks given byShavei Israel’s emissary to Krakow, Rabbi Boaz Pash. Sadowski’s frequent commutes are made easier by the fact that his father is “a long time railway man, so we get cheaper tickets,” he says with a smile.

Since the discovery of his roots, Sadowski has participated in two Shavei Israel seminars in Poland and is looking forward to making his first visit to Israel this summer as part of a Shavei Israel-sponsored trip for Hidden Jews of Poland. “I’m a little nervous about the hot weather,” he jokes. “But I am very excited about seeing the places that are so important to the Jewish people.”

Indeed, Sadowski’s relationship with Israel has become central to his Jewish identity. In school, he is often asked to report on the real situation in Israel. He has given presentations to his classmates on Israeli culture and society, the Arab-Israeli conflict, and Israeli innovation such as the pioneering irrigation technologies developed here.

Sadowski is a voracious consumer of media, scouring the Internet to stay current on the latest news from the Middle East. He also reads as many books as he can on Jewish topics, which are increasingly available in Poland’s public libraries and bookshops. This openness is a relatively new phenomenon. In the past, the government media “told lies about Jews and Israel,” he explains. “But now we have more contact and a more open media. We can even listen to Jewish music and go to Jewish concerts.”

Once Sadowski found out he was Jewish, he never hid the fact from his friends at school. Perhaps most significantly, he arranged for Shavei Israel’s Rabbi Yitzhak Rappaport to come to his class and give a talk about Judaism.

Learning he was Jewish was not so surprising to Sadowski for another reason: Poland is a melting pot of cultures, he explains. “Because of all the wars, with Russia, with Germany and Austria, people don’t have only Polish blood. It’s not like in Sweden you may see a tall man with blond hair and blue eyes and you can say he looks Swedish. Here, you can’t say that two Polish guys look the same.”

The years of Communist rule also led to Poles not outwardly expressing strong religious affiliation of any kind. As a result, announcing to the Polish public that he was of a different faith was accepted with more equanimity than one might initially assume.

Sadowski has learned how to read Hebrew phonetically from the siddur (the Jewish prayer book). He is particularly interested in the “choreography” of prayer – “when to stand, when to bow, when to speak quietly; it is something very deep,” he says – and Jewish law. “It was very important for me to make sure I am Jewish according to halacha,” he explains.

But most of all, Sadowski loves to sing. “I am always singing,” he says and admits his friends sometimes tell him to shut up! His favorite songs are the Shabbat zemirot (hymns) he has learned in Krakow. The Internet, again, has played a big role: he can easily look up both the words and the melodies when he is back home with his parents.

“The things I really like can be described as a pyramid,” he says. “Being Jewish, singing, and Krakow,” the latter of which he tries to visit every Shabbat when he can. Indeed, he hopes to move to Krakow following his graduation from high school.

When he does, the Krakow community will undoubtedly extend a warm welcome to this budding Jewish leader.

http://www.shavei.org/communities/hidden_jews_of_poland/personal-stories-hidden_jews_of_poland/shavei-israel-profile-krzysztof-sadowski-%E2%80%93-proudly-embracing-long-hidden-polish-jewish-roots/?lang=en

Tuesday, July 17, 2012

Austeria, JCC i Lynn

Księgarnia Austerii na ul. Józefa w Krakowie

Ostatnie kilka dni były niezwykłe. Od momentu, kiedy w niedzielę wieczorem wysiadłam z pociągu na Dworcu Głównym w Krakowie do dziś - ciągle wydarza się coś niezwykłego. Spotkany przypadkiem Południowokoreański/Polsko/Amerykański poeta z którym odkrywamy intelektualną bliskość – pomimo wszystkich możliwych różnic. Rozmawiamy o szlachectwie (tak, tak), wojnie, stracie, która dotknęła nasze rodziny, o spuściźnie, która nas buduje, ale i ogranicza, o przechodzeniu pomiędzy kulturami, Biblii, Chrześcijaństwie i Judaizmie, współczesnej literaturze hebrajskiej (nic nie dodaje), historii Korei, Japonii, Chinach, Bliskim Wschodzie, amerykańskiej poezji, Wschodnim i Zachodnim Brzegu Jordanu i Wybrzeżach Stanów Zjednoczonych, o tym, co niewiadome i tym, co prawie pewne, o skończonym i nieskończonym procesie myślenia, o przemianach mentalności, nowoczesności i powrocie do tradycji, wolej woli i determinantach, poszukiwaniu siebie i współczesnej polskiej poezji oraz Piotrze Pazińskim.... Czasem trzeba pojechać do innego miasta, zaczepić kogoś z innej cywilizacji i zapytać, co czyta. Może biała kobieta czytająca Talmud i chłopak z Dalekiego Wschodu, czytający polską poezje nigdy nie zaczęliby rozmawiać - gdyby właśnie tych książek nie czytali tuż obok siebie:).... Lynn był ważnym, ale nie jedynym punktem mojej krakowskiej przygody...

Spotkania w JCC każde niezwykłe. Dwie dwógodzinne fascynujące rozmowy - dzięki niezwykłym ludziom, którzy je współtworzą. Do tego lektura nowych publikacji Austerii - to wszystko powoduje, że Kraków wydaje mi się dziś jeszcze bardziej magiczny. Oto moja przyszłość dokładnie taka, jaką sobie wymarzyłam....

Koszerne ciastko obok Żydowskiego Instytutu Historycznego!

Oto jaką wiadomość dostałam dziś w poczcie - oby jak najwięcej takich miejsc!

Witam,
przejmie informujemy, że tuż obok Żydowskiego Instytutu Historycznego w kawiarni Pozytywka można kupić koszerne ciasta. To jedyne miejsce w tej okolicy, gdzie można zjeść lub wypić coś, co spełnia wymogi koszerności. Sprzedajemy herbaty, kawy z mlekiem sojowym oraz napoje zimne.

Pracownicy kawiarni mówią po angielsku i są przeszkoleni w zakresie obsługi gości, którzy jedzą zgodnie z zasadami koszerności. Mamy miejsca dla ok 30 osób. Możliwa rezerwacja.

Jeśli mają Państwo jakiekolwiek pytania, proszę o kontakt.

cafe pozytywka
ul. Corazziego 4 lok 4
00-087 Warszawa
tel. +22 299 222 9
www.cafepozytywka.pl

spotkanie z... Miriam Gonczarską

Zapraszamy na drugie spotkanie z Miriam Gonczarską, która opowie oczasie spędzonym w Nowym Yorku.

24 lipca (wtorek), g. 18.00, Centrum Schorra, ul. Twarda 6

Nowy Jork to jedno z największych zbiorowisk żydowskich na świecie. Zdaje się, że można tam znaleźć wszystko to, co żydowskie w każdej formie. W rzeczywistości, każda część miasta ma swoją charakterystykę. Ubiór, miejsce zamieszkania, pracy, studiów wytyczają widzialne
i niewidzialne granice pomiędzy żydowskimi światami.

Izraelskość i amerykańskość, feminizm i patriarchalizm, bieda i bogactwo, hebrajski i jidysz, świeckość i religijność, ortodoksyjność i postępowość – życiowe drogi półtoramilionowej społeczności schodzą się, by ponownie się rozdzielić. Każdy w tej siatce tożsamości zmuszony jest odnaleźć swój wyjątkowy odcień – swoje unikalne miejsce.

Jak poruszać się po tej mapie? Co łatwo może umknąć naszej uwadze?
Co polski Żyd może dziś odnaleźć cennego w nieco już podstarzałym Nowym Jorku? Czy możemy na podstawie dzisiejszego Nowego Jorku wyobrazić sobie, jak wyglądałaby dziś Warszawa, gdyby jej społeczność była tak duża jak dawniej?

Serdecznie zapraszamy na niezwykłe spotkanie z Miriam!

http://warszawa.jewish.org.pl/pl/aktualnosci/300-miedzy-warszawa-a-nowym-yorkiem-american-story-by-miriam-gonczarska

Żydzi, którzy nie lubią Izraela?

Właśnie - ważny temat Izrael - Diaspora. WA, który w postrzeganiu wielu Amerykańskich Żydów jest symbolem samo-nienawidzącego się, zasymilowanego Żyda pisze o swoich skomplikowanych relacjach z Izraelem. Woody Allen jest ikoną takiej ambiwalentnej postawy wobec tej kwestii, wielu Żydów w Diasporze czuje podobnie. Woody Allen po wielu latach powiedział, że nie jest źle nastawiony Izraela, o co go podejrzewano. To, co dzieje się na Bliskim Wschodzie jest niezwykle ważne, ale nie jest zawsze jednoznacznie pozytywnie odbierane. Gdyby wszyscy Żydzi popierali Izrael zapewne mieszkaliby właśnie tam. W Polsce jesteśmy awangardą Diaspory – pozostanie w tym kraju jest bardzo często powodowane silnym związkiem z krajem zamieszkania. Żydzi ze świata często krytykują nas pytając jak możemy tu mieszkać po tym, co się stało. Jeśli kiedyś spotkacie Polskiego Żyda – wiedzcie, że macie przed sobą Polskiego Patriotę, który może mieszkać w każdym innym miejscu na tej planecie i ma alternatywną ojczyznę, której w danym momencie nie wybrał, nawet, jeśli ją wspiera i uważa ją za ważny element własnej tożsamości. Woody Alen porównuje Izrael do Ameryki. Jego relacja do ojczyzny to relacja z Ameryką. Miejsce, które wybraliśmy by w nim zamieszkać w sposób naturalny jest naszą ojczyzną, którą popieramy i która jest dla nas najważniejsza.

Woody Allen: “I support Israel and I’ve supported it since the day it was founded. Israel’s neighbors have treated it badly, cruelly, instead of embracing it and making it part of the Middle East family of nations. Over the years Israel has responded to these attacks in various ways, some of which I approved of and some less so. I understand that Israelis have been through hard times, I don’t expect Israel to react perfectly every time and that doesn’t change the fact that it’s a wonderful, marvelous country. I’m just worried about the rise of fundamentalism in Israel, which I think damages its interests. I also have questions about your leadership, which doesn’t always act in Israel’s best interests. But even my criticism of Israel comes from a place of love, just like when I criticize the United States. It would be a mistake not to say something if you think a country you love makes a mistake and could hurt itself."

http://blogs.jta.org/telegraph/article/2012/07/13/3100661/woody-allen-ive-been-to-neurotic-to-go-to-israel

tutaj, here, פה